υπεξανάπτω

Μ

αναζωπυρώνω λίγο ή κρυφά («ἡμᾱς τῇ φορᾷ τῶν γραμμάτων ὑπεξανῆπτεν», Πισίδ. Γ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπ(ο)-* + ἐξανάπτω «ανάβω εκ νέου»].